Politiek en overheid bemoeien zich steeds meer met mijn én ons leven. Tegelijkertijd lijken zij steeds minder in staat problemen echt op te lossen en worden problemen eerder groter dan kleiner. Achter de schermen zijn de belangen verstrengeld tussen politiek en media, grote bedrijven en instellingen. Grote sommen geld worden uitgegeven zonder dat duidelijk is wat dat ons oplevert. Je mag zeggen dat onze democratie een lobbycratie, mediacratie en technocratie is geworden. En als we protesteren, lopen we de kans met waterkanonnen te worden weggeschoten. In plaats van een open maatschappelijke dialoog is er autoritair gedrag. Ik neem hier afstand van! Om de verhoudingen te normaliseren teken ik symbolisch mijn ‘plakkaat van verlatinghe’.
- Ik, inwoner van Nederland, verklaar mij zelf tot onafhankelijk mens. Een mens dat nuchter en liefdevol in vrijheid wil leven.
- Trouw aan wie ik zelf ben en aan mijn naasten. De ander tot steun zoveel als ik kan. Met respect voor alles dat leeft en met oog voor een goede toekomst voor allen die na ons komen.
- Ik ken geen hogere wet dan mijn eigen moreel kompas. Ik probeer bewust te leven en van anderen te leren. Al doe ik soms dingen die achteraf dom blijken te zijn.
- Met bezorgdheid kijk ik naar een samenleving die lijkt door de draaien in prestatiedrang en vechten voor het eigen gelijk. Met als verliezer ‘de menselijke maat’.
- Daarbij een overheid die steeds meer regels oplegt die niet werken. Die een dominante rol aanneemt die haar niet gegeven is en niet past.
- Ik wil respectvol met de overheid omgaan, ik weet dat veel politici en ambtenaren het hart op de goede plek hebben, maar ik zal ‘burgerlijk ongehoorzaam’ zijn als het noodzakelijk is.
- Tegelijkertijd wil ik laten zien dat ik samen met anderen in de straat in het dorp, in de stad en in de natuur prima in staat ben om een samenleving vorm te geven die prettig en menselijk is.
- Want ik ben in de eerste plaats zelf verantwoordelijk voor mijn welvaren en mijn welzijn. Daarbij ben ik solidair met mensen die het moeilijk hebben.
- Als het gaat om vrijheid gun ik ieder zijn recht tot spreken en geweldloos demonstreren zelfs als dat spreken mij niet welgevallig is. Want woorden doen ertoe maar ik wil er geen wetten over maken.
- Als het gaat om mijn werk, of het nu betaald is of vrijwillig, doe ik dat met plezier. Als ik afhankelijk ben van een uitkering schaam ik mij daar niet voor.
- Ik heb groot respect voor het ondernemerschap van mensen. Ik accepteer echter niet dat ons land steeds meer in bezit komt van grote bedrijven en organisaties.
- Het bieden van liefde, steun en scholing aan jongeren vind ik belangrijk en ik gun hen de ruimte om zich te ontwikkelen zonder drang of dwang waarbij het mij niet uitmaakt of je professor of putjesschepper wordt als je maar gelukkig bent.
- Ik weet dat mijn gezondheid gebaat is bij minder stress, gezond eten en het vermijden van ongezonde gewoontes. Ik wil echter niet dat de overheid zich daar te veel mee bemoeit. Ik laat bedrijven, instanties en media niet toe mij te beangstigen of te verslaven. Medicijnen neem ik enkel als het hoogst noodzakelijk is.
- Ik denk niet graag in hokjes of in wij/zij. Iedereen hoort erbij ongeacht huidskleur, geaardheid of wat dan ook. Ik praat niet hatelijk of geringschattend over bevolkingsgroepen. Mensen die het verkeerde pad zijn opgeslaan, help ik zo mogelijk een weg terug te vinden.
- Ik gooi zo min mogelijk spullen weg en zal mijn stad of dorp, het park en de natuur niet vervuilen met mijn afval en alles dat ik koop zoveel mogelijk recyclen.
- Ik wil problemen in andere landen niet vergroten en ik koop daarom niet van bedrijven die mensen onderdrukken of de natuur beschadigen. Ik ben tegen oorlogen maar bemoei mij niet met wat mij niet aangaat. Ben voorstander van het opvangen van vluchtelingen maar binnen de redelijke mogelijkheden die wij hebben.
- Hoewel ik met dit plakkaat mijn onafhankelijkheid bevestig, wil ik samenwerken in een nieuw democratisch kader. En wil ik mij inzetten voor een nieuwe Grondwet.
- Al faalt de overheid vol goede bedoelingen, toch zal ik haar helpen herstellen. Maar wel vanuit een nieuw startpunt met verantwoordelijkheden zo dicht mogelijk bij mensen lokaal en in de regio. Met publieke organisaties die eenvoudig zijn georganiseerd. Waarbij kosten niet uit de hand lopen. Met een belastingstelsel dat eenvoudiger en rechtvaardiger is ingericht.